Drie en een half en ik wil niet meer slapen
Toen Fien drie jaar werd, hebben we meteen haar speen afgepakt. Dat leidde tot een dramatische periode van twee weken: ze kon moeilijk in slaap vallen, was onrustig, viel overdag in slaap en miste duidelijk haar speen. Na die twee weken leek het ergste voorbij. Ze viel makkelijker in slaap en werd niet meer zomaar midden in de nacht wakker.
Helaas was die rust van korte duur. Na een paar weken begon het opnieuw: Fien werd extreem aanhankelijk naar mij toe. Ze werd 's nachts op verschillende momenten wakker en raakte dan ontzettend boos als ze merkte dat ze alleen was. Ze wil dat ik bij haar blijf, dat ze in ons bed mag liggen of dat ik naast haar bed ga zitten en daar blijf zitten.
Het begint al bij het naar bed gaan. Soms zijn we wel een uur bezig met een toneelstukje waarin ik doe alsof ik ook naar bed ga, zodat ze denkt dat ik boven blijf. Heeft ze door dat ik weg ben, dan barst het los. 's Nachts wordt ze wakker en begint keihard te gillen. Haar negeren heeft geen zin — ze stopt niet. Ze heeft dan ook de meest bizarre verzoekjes, zoals midden in de nacht naar beneden willen of oma willen bellen.
Het trucje dat Jeroen haar heeft geleerd — rustig liggen, oogjes dicht, dan val je vanzelf in slaap — werkt af en toe. Maar als ze in een "aanval" zit, is er geen houden aan. Eén nacht heeft ze zo lang liggen roepen dat we uiteindelijk het campingbedje beneden hebben opgezet. Daar heeft ze vervolgens een uur lang gekrijst alsof ze vermoord werd. Het hele huis was wakker en zelfs de buren vroegen de volgende dag of er iets ernstigs was gebeurd, omdat ze ook wakker waren geworden van het geschreeuw.
Af en toe slaapt ze een paar nachten goed door, maar het komt steeds terug. Het speelt nu al twee maanden, en niets lijkt blijvend te helpen.
Wat hebben we geprobeerd?
We hebben echt al het een en ander geprobeerd, denk aan negeren, troosten, niks zeggen en terug leggen, weglopen, beneden laten slapen, praten, vragen wat er is, stil naast het bed gaan zitten tot ze slaapt. Maar niks heeft tot nu toe echt de oplossing geleverd. Op dit moment zijn we begonnen met een slaaptrainer, waarbij we haar uitleggen dat als ze wakker wordt ze naar het schaapje moet kijken of deze nog slaapt. Afgelopen nacht deed dit nog vrij weinig maar we houden vol. Een ding is bij ons wel heel duidelijk ze slaapt niet tussen ons in en wordt altijd wakker in haar eigen bed, we zorgen altijd dat ze terug gaat naar haar eigen bedje. We hebben in het verleden Jeppe één keer tussen ons in laten slapen en vervolgens hadden we twee weken nodig om dit weer af te leren.
Wat vind je op internet over de reden?
-
Ontwikkelingsmijlpalen:Kinderen maken rond deze leeftijd grote sprongen in hun ontwikkeling, zoals leren lopen, praten, rennen, springen, en dit kan leiden tot onrustig slapen.
-
Nachtmerries of angsten:Peuters kunnen gevoeliger worden voor nachtmerries of angsten, wat hun slaap kan verstoren.
-
Veranderingen in omgeving:Een verhuizing, een nieuw bed, of een andere slaapkamer kan invloed hebben op het slaapgedrag.
-
Geen dutje meer overdag:Als je kind stopt met het middagdutje, kan dit leiden tot vermoeidheid en daaropvolgend meer moeite met inslapen.
-
Grenzen testen:Peuters ontdekken hun onafhankelijkheid en kunnen de grenzen van hun ouders testen, wat ook tot slaapproblemen kan leiden
Wat zou er bij ons spelen?
Ik denk dat het bij ons een stukje verlatingsangst is omdat ze veel ontwikkeling doormaakt, waardoor ze aanhankelijk wordt naar ons. Ze is echt angstig 's nachts en moet rustig gemaakt worden al lukt dat niet altijd maar je hoort echt de paniek in haar stem als ze mij of Jeroen roept. Daarnaast twijfel ik of ze ook geen last heeft van angsten en nachtmerries maar hier kan ze niet over praten. Dat grenzen uittesten doet ze de hele dag, tot vervelends aan toe dus dat is ook zeker een onderdeel en dat dutje overdags wat ze bijna nooit meer doet in combinatie met soms lange dagen op de opvang zijn denk ik ook intensief maar laten we haar wel slapen 's middags dan gaat ze nooit meer naar bed 's avonds want dan is ze klaar wakker.
Voor nu houden we vol, proberen we verder met de slaaptrainer en duimen we heel hard dat het over gaat en enkel een fase is, eentje die wel behoorlijk lang duurt overigens.
Reactie plaatsen
Reacties