Al een behoorlijke tijd volg ik Jay, toen hij nog niet zo bekend was, toen corona nog niet bestond en hij nog in loondienst werkte. Mijn moeder kwam met zijn Instagram en begon over zijn grappige filmpjes. Bijzonder dat zij juist in de coronatijd aangaf helemaal klaar met zijn berichtten te zijn en hem te hebben ontvolgd terwijl mijn interesse in hen en zijn gedachtegang alleen maar toenam. Vorige jaar waren we al bij zijn theatershow en dus was zelfsprekend toen hij zijn film aankondigde wilde wij (een van mijn vriendinnen met dezelfde gedachtegang) ook graag zien. Een documentaire wel te verstaan en vorige maand was het zo ver.. 

Zoek je nog iets leuks deze week voor de viering van Sinterklaas dan is dit echt héééél erg lekker bij een bolletje ijs! Hier is het nu al een hit!

Ik heb eerlijk gezegd wel even getwijfeld of ik dit verhaal wilde delen maar besloot toen ja ik wil een tegengeluid geven. Waarom zou ik me hierom schamen, het is een belangrijk onderwerp en als je nu op google zoek krijg je alleen maar horrorverhalen te zien, ik wil mijn eerlijke ervaring delen! 

Waar ik het eerst helemaal niks vond, begin ik het toch steeds leuker te vinden. De pompoenen deco vind ik sowieso al heel erg leuk maar tegenwoordig hanger er allerlei Halloween versiersels in ons huis en dit jaar deden we dan ook voor het eerst mee aan de Halloweentocht hier in het dorp. 

In deze blog neem ik je mee in de eerste maanden van Jeppe zijn basisschool avonturen. 

Ik neem jullie de aankomende periode mee in een aantal fases die ik heb meegemaakt de afgelopen jaren of waar ik midden in zit. Deze fase waarbij ik af en toe dacht, hij trekt hem er nog een keer af is alweer een tijdje geleden maar ik kan nu zeggen : het is een fase, het gaat over! Ik neem je mee in weer een van onze kinderavonturen. Ik ben met deze blog begonnen toen Jeppe een jaar of 3 a 3,5 was. Nog niet zindelijk maar enorm geïnteresseerd in zijn pielemouse. Hieronder begind mijn blog dan ook vanuit die tijd, Jeppe ongeveer 3 jaar oud.