'Osteopaat ' met wonderhanden

Een moeilijk meisje

Onze kleine Fien had een minder goede opstart. Nu we 4 maanden onderweg zijn kan ik er wat beter mee uit de voeten dan voorheen maar ik heb echt enkele keren met de handen in het haar gezeten. Zoals eerder vermeld is de 'handleiding' van Fien iets anders dan die van Jeppe. Het leek wel Chinees met tijd en wijle. Zo doen probeerde ik alles, las ik half het internet over huilbaby's en sloot ik me af en toe gewoon op, op de wc of in de douche om het even niet te horen en rustig te worden. 

Zo doen kreeg ik door het delen van mijn verhaal steun maar ook adviezen. Het advies ga naar een 'osteopaat' toe bleef zich maar herhalen en zo doen ging ik me daar toch eens in verdiepen. Mijn eerste gedachte bij een Osteopaat? Iemand naar wie je toe gaat als je niet kan poepen, haha! Serieus die associatie had ik met het woord. 

En toen kwamen er allerlei verhalen, mijn moeder scheen er ook geweest te zijn en had het vooral over een 'zweverig' gebeuren. Met kristalen, ijzertjes die de aura lazen en korreltjes die ze mijn zusje moest geven (ze ging toen met mijn zusje naar hem toe). 

Ik hoorde over lezingen via de telefoon, sessies vanaf afstand, geen vergoeding vanuit de zorgverzekering en geldklopperij. 

Maar ja.. ik had een kindje dat bijna de hele dag huilde en ik kon er zelf onderhand wel naast gaan zitten om een potje mee te doen! Dus ja, baat het niet dan schaadt het niet.

En zo begon de zoektocht naar deze mysterieuze methode. Ik besloot dat ik er eigenlijk weinig over wilde lezen en gewoon wilde ervaren. Zo doen plaatste ik een oproepje op mijn Instagram, wie ooh wie kent een goede osteopaat. 

Een tiental osteopaten kreeg ik doorgestuurd maar één man sprong er toch wel uit, meerdere mensen hadden goede ervaringen en hij zat best dicht gevestigd bij mijn huis. 

Na een extra controle belletje naar mijn zorgverzekering bleek ik voor welgeteld €0,00 eur verzekerd te zijn voor alternatieve geneeskunde maar ik heb er ook geen moment aan gedacht om dit in mijn pakket op te nemen bij een zwangerschap. €90 euro voor een sessie moest ik dus uit onze eigen portemonnee neerleggen voor een consult maarja,, wat is €90 euro als dat zorgt voor verlichting voor Fien en niet te vergeten voor ons! 

Bellen en .. wachten? 

Ik belde en kon.. ja serieus 1,5 week later terecht.. zo dat was even een domper. Ik dacht nou dan zet ik de stap dus kan ik direct dezelfde week langskomen, maar niks bleek minder waar en zijn dus meer mensen geïnteresseerd in deze manier van 'geneeskunde'. 

Ik werd op een 'reserve lijst' gezet en zou gebeld worden als er iemand eerder uit viel. Dit bleek gelukkig al heel snel en eind van de week werd ik 's morgens gebeld om 's middags langs te komen. Toen schoot ik in de paniek, was gingen ze met haar doen? Durfte ik alleen? En op dat moment bel ik mijn moeder, zij kon gelukkig mee die middag! 

We reden richting de praktijk en de zenuwen sloegen toe, kleine Fien dronk in de auto nog een flesje leeg en aangekomen namen we plaats in de wachtkamer. Ik was zooo onrustig in mijn lijf en vond het mega spannend. 

Kan die gedachte lezen? 

Heel stom eigenlijk maar ik wist dus totaal niet wat ik moest verwachten en had een keer besloten me er gewoon aan over te geven en totaal onbevangen in te stappen. Achteraf gezien heb ik mezelf daar zo paniekerig mee gemaakt. Deze meneer was zo rustig en daar werd ik weer helemaal hyper en gestrest van. Hij stelde vragen over de klachten, de bevalling en het was maar goed dat mijn moeder mee was, want ik kon amper fatsoenlijk antwoord geven. Mijn moeder keek me ook echt aan van, wat is er met jou aan de hand? Ik zei nog net niet dat alles goed ging! 

Toen moest ik met Fien naar de behandeltafel daar begon de osteopaat allerlei bewegingen met haar te maken. Ik kreeg hier allemaal rare gedachtes bij terwijl er helemaal niks aan de hand was, hij was juist mega lief voor haar. Maar ik begon te denken aan de verhalen, en wat die wel niet allemaal aan het doen was, en of het wel echt was. Elke keer als ik zo'n gedachte kreeg keek de osteopaat me ineens aan, alsof die gedachte kon lezen. Op een moment ging ineens de radio op mijn telefoon aan (in mijn tas), toen had ik het helemaal niet meer. En deze meneer had volgens mij echt wel door dat ik mega gestrest werd van de situatie maar hij bleef rustig, vertelde me wat hij deed, over zijn eigen ervaringen met zijn kinderen en vrouw en maakte me zo toch iets rustiger.

Schedelklachten

Na een hele sessie waarin hij haar hele lichaampje onderzocht vertelde hij me dat hij merkte dat ze het niet fijn vond als hij aan haar schedel zat. Dit zijn bij zo'n kleintje nog twee platen die nog niet volgroeid zijn en welke 'over' elkaar schuiven. Wanneer hij dit deed reageerde Fien telkens met huilen, ik zag het zelf ook. Het vliesje onder de schedel was volgens hem geïrriteerd omdat er veel druk op had gestaan tijdens de bevalling. Ze heeft namelijk enkele minuten 'vast' gezeten in het geboortekanaal omdat de persweeën stil vielen. Tijdens dit 'klem' zitten heeft ze waarschijnlijk de druk op haar voorhoofd opgevangen in plaats van het achterhoofd (wat hiervoor gemaakt is). Door dit geïrriteerde vlies kon ze moeilijk prikkels hebben. De leuke haarbandjes die ik dus gekocht had, werden gelijk afgeraden en het voorhoofd moest worden ontzien. Verder kon ik er zelf niets aan doen, dat vond ik wel een makkelijk antwoord want dit betekende uiteraard dat zijn behandeling nodig was, ala €90 euro per uur.  Toch maakte ik een nieuwe afspraak omdat ik ergens toch een klein beetje hoop en geloof had dat dit ging werken! €90 euro lichter en een hele ervaring rijker stond ik buiten. Mijn moeder lach werkelijk helemaal in een deuk om mijn gekke gedrag binnen. Zo kende ze me helemaal niet. Maar ik was ooh zo blij dat ze mee was!

Het resultaat 

Ondanks mijn kritische blik en gekke ervaring bleven de huilbuien ineens weg .. Fien was tevreden, kon lachen en sliep. huh? Zou dit dan echt werken. Het ging wel geleidelijk en het was niet ineens over maar we kregen serieus een ander kind, na de behandeling van de osteopaat. 

De tweede afspraak durfde ik daardoor alleen aan, Fien werd opnieuw behandeld en ik durfde vragen te stellen over de manier van behandelen ook gewoon omdat ik er interesse in had gekregen. Ik zat er rustig en had dit keer echt vertrouwen in de behandeling. Echter na deze behandeling kreeg Fien een kleine terugval maar daarna werd ze echt rustiger en tevreden. De osteopaat en ik besloten dat we het eerst even zouden aankijken en dat na de vakantie ik kon kijken of een 3e behandeling nodig was of niet. 

Niet meer terug geweest 

Uiteindelijk ben ik niet meer terug geweest met Fien, het ging zo goed dat het eigenlijk niet meer nodig was. 

Conclusie

Als ik dus terug kijk op de effecten van een osteopaat dan ben ik heel blij dat ik de stap toch gemaakt heb om het te proberen. Voor ons heeft het echt geholpen en was het, het geld echt dubbel en dwars waard. Fien is nu een vrolijke meid en bovenal echt tevreden! 

nog een klein stukje uitleg

Achteraf ben ik toch nog eens gaan zoeken naar wat is nu eigenlijk een osteopaat, zelf vond ik de volgende uitleg heel duidelijk (van de website : https://www.osteopathie.nl/over-osteopathie/wat-is-osteopathie)

Wat is osteopathie? Het ontstaan : 

Osteopathie is ruim een eeuw geleden ontwikkeld door de Amerikaanse arts Andrew T. Still (1828-1917). Hij combineerde zijn medische kennis met eigen, nieuwe inzichten. Zo’n inzicht was destijds dat alle lichaamsweefsels een zekere mate van beweging behoren te vertonen en dat verlies van deze beweeglijkheid een nadelige invloed heeft op de gezondheid. Hij ontwikkelde een manier om met zijn handen weefsels met verminderde beweeglijkheid in het lichaam te kunnen opsporen. Met specifieke handelingen herstelde hij die beweeglijkheid, om zo een genezend effect op het lichaam uit te oefenen. Deze behandelwijze was toen revolutionair.

Twijfel je dus om het eens te proberen, dan zeg ik uit eigen ervaring: gewoon doen! Wellicht dat het niet voor iedereen werkt maar het kan dus wel echt helpen!