Guus de teckel!
Al een aantal jaren heb ik het in gedachte, een hondje toevoegen aan ons gezin. Echter toen de kindjes nog erg klein waren vond ik het een te grote stap aangezien we toen nog onze handen vol hadden aan de kids. Het oorspronkelijk plan was dus als Jeppe 6 jaar wordt, nemen we een hondje, net als hoe dit thuis bij Jeroen ging en toen ging het balletje toch iets eerder rollen. In deze blog neem ik je mee in de zoektocht naar onze nieuwe vriend.
Opzoek naar een hondje
Enkele maanden geleden besloten we dat we toch echt wel toe waren aan een nieuwe vriendje. We wilde hem graag in de week van 15 december mee naar huis nemen omdat we daarna ongeveer 2 weken vrij zijn met zijn alle en we alle tijd hadden voor onze Guus. Maar waar begin je in deze zoektocht?
Welk ras?
Ik was er eerst heilig van overtuigd: onze hond zou een labradoodle worden. Een mini, zodat hij overal makkelijk mee naartoe kon. Maar hoe meer ik over het ras begon te lezen, hoe meer ik begon te twijfelen.
Ja, ze verharen niet, maar daar staat tegenover dat je om de paar weken bij de trimmer staat omdat die vacht geplukt moet worden en dat is ook echt prijzig. Daarbij zijn labradoodles door hun enorme populariteit vaak flink doorgefokt. En toen ik me verder verdiepte in het karakter, dacht ik: nee, dit past gewoon niet bij ons.
Mijn tweede keus was een mini teckel. Liefst eentje met die prachtige vlekken, getijgerd, ontdekte ik later. Die pups zijn zó geweldig om te zien. Ik dook opnieuw in de informatie, las over hun karakter en geschiedenis en dacht: ja, dit past beter bij ons. Een eigenwijze hond die veel discipline vraagt; een uitdaging, maar ik heb ook twee kinderen rondlopen die precies zo zijn, dus waarom niet?
Daarna begon de zoektocht. We wilden graag een nestje dat begin oktober geboren zou worden, en in mijn hoofd zat nog steeds dat getijgerde reutje. Ik struinde Google af, meldde me aan op puppywebsites, keek op Marktplaats, fokkerpagina’s, werd lid van allerlei teckel-Facebookgroepen… Maar Marktplaats voelde al snel niet goed. Veel fokkers en puppypagina’s plaatsen pas iets als de pups al geboren zijn. En álles wat ik vond, zat diep in België.
Dus besloot ik zelf oproepen te plaatsen in Facebookgroepen. En zo kwam ik in contact met Monique. Een echte hondengek ze heeft volgens mij acht of negen eigen teckels en geregeld nestjes in huis. Ze verwachtte een getijgerd nestje rond begin oktober. Wij kwamen op plek zes van de wachtlijst en er zouden zes pups komen. Kortom: we waren de laatsten. Onze voorkeur? Een reutje met vlekjes. En toen begon het lange wachten.
Geboren
De kleintjes werden geboren op 30 september, oeps dit was wel iets te vroeg, dan zouden ze eind november al weg mogen naar hun nieuwe baasjes. In overleg gaf Monique aan dat zij de pup nog wel wat langer wilde houden. Er waren 6 pups, 1 werd de eerste nacht ingeslapen omdat deze van alles mankeerde. Er bleven 2 vrouwtje en 3 reutjes over alleen geen een met vlekken. Ik merkte dat Jeroen hier wat meer moeite mee had, hij wilde wel echt een gevlekte hond. Ik ging over stag en vond een bruine toch ook wel heel erg mooi een choco kleur. Ook bleek dat alle andere kopers die een reutje wilde zich terug getrokken waardoor wij uit de drie reutjes de eerste keuze hadden. Na veel overleg en zoeken besloten we toch dat de kleur niet de doorslag moest geven, we zouden na enkele weken gaan kijken en een pup gaan uitkiezen.
De eerste ontmoeting
1 november was het eindelijk zover: we mochten komen kijken én ons hondje uitzoeken. Maar ja… waar let je dan eigenlijk op? Wij besloten vooral te vertrouwen op ons gevoel.
Er waren twee chocoladebruine pups en één lichte. Van tevoren hadden we al uitgesproken dat we graag een choco pup wilden, dus stiekem gingen we er vanuit dat een van die twee bij ons zou passen.
We reden naar Gennep, waar we hartelijk werden ontvangen door Monique en haar man. Niet veel later kwamen de pups tevoorschijn – en ook moeder Saar dartelde gezellig mee de ren in. Wat een heerlijke chaos ontstond er: kleine lijfjes die rondstuiven, over elkaar heen buitelen en binnen no-time onze harten veroveren.
Fien was meteen verliefd op de lichte reu. Jeroen en ik voelden juist meer een klik met de twee chocoladebruine hondjes. De één wat kleiner, de ander iets groter. Maar ja… hoe kies je dan?
Uiteindelijk puur op gevoel. De grotere pup kwam rustig naar ons toe, was niet te druk, zag er kerngezond uit en had prachtige lichte accenten op zijn pootjes, snuitje en boven zijn oogjes. Echt een plaatje.
Jeppe vond trouwens álle hondjes geweldig en Fien eigenlijk ook, al had zij de meeste klik met het lichte hondje. Maar we wisten dat er al iemand anders smoorverliefd was op precies die pup, en wij hadden zelf een duidelijke voorkeur voor een chocoladebruine reu. Dus gunden we haar het lichte hondje.
Tijdens het spelen raakten we gezellig aan de praat met Monique en haar man. Ze stelden veel vragen – en dat voelde eigenlijk heel fijn. Ze wilden zeker weten dat hun pups goed terecht zouden komen.
Of we hele dagen werkten.
Of de pup veel in de bench zou zitten.
Of hij vaak alleen zou zijn.
Gelukkig hadden we overal goed over nagedacht en voelde hun kritische blik alleen maar betrokken en oprecht.
Na een half uurtje spelen waren de pups compleet gesloopt. Ze vielen in een warm, wollig hoopje tegen elkaar aan in slaap. En toen kwam het nieuws waar we op hoopten: we mochten niet alleen nog een keer komen kijken, maar… Guus mocht ons hondje worden.
We spraken een aanbetaling af van €250 (de totale prijs is €1.500, een vaste prijs bij hen). Via een tikkie zouden we het direct regelen, zodat alles voor beide kanten netjes vaststond.
En zo reden we later die dag naar huis een beetje verliefd en met het gevoel dat dit écht ons hondje ging worden.
Shoppen
En toen konden we aan de slag met de aankopen, wat heb je allemaal nodig of wat wilde wij hebben voor ons hondje! Hieronder een lijstje van dingen die wij kochten:
- Een Bench
- Een mandje
- Een kleedje
- Een hondenriem en halsband
- Een naambadge met telefoonnummer
- Speeltjes
- Puppypads
- Voeding
- Gewone en trainingskoekjes
- Een bak voor het voor
- Een drink- en eetbak en een matje voor daaronder tegen de druppels
- Hondenspeeltjes
- Een dekentje
- Een kruik met zachte hoes
Ik kocht een aantal spullen bij de kringloop en een paar dingen nieuw. De bench mocht ik lenen van mijn ouders, waardoor we al snel bijna compleet waren. Wat we eventueel nog missen, ontdekken we vanzelf gaandeweg.
Ook kocht ik een boek over puppy’s. Jeroen en ik hebben allebei als kind een hond (of zelfs meerdere) gehad, maar dit wordt ons eerste échte hondje samen. Daarom wil ik me goed inlezen, zodat ik weet waar ik op moet letten en handige tips kan meenemen voor de opvoeding.
Opzoek naar een dierenarts
We krijgen Guus als hij ongeveer tien weken oud is. Dit hebben we in overleg met de fokker zo afgesproken vanwege onze kerstvakantie. Normaal mogen pups met acht à negen weken weg, maar onze Guus blijft dus iets langer. Dat betekent wel dat ik alvast een afspraak moet maken bij de dierenarts voor zijn laatste inentingen.
Omdat Guus straks ook naar de dagopvang gaat, heeft hij daarnaast de kennelhoestinenting nodig. Tijdens mijn zoektocht naar een dierenarts in de buurt kwam ik uit bij een praktijk in Meteren. Na een telefoontje stond de afspraak meteen gepland en was Guus aangemeld. Op 30 december krijgt hij deze twee inentingen. De telefoniste gaf aan dat de kosten rond de €100,- zullen liggen.
Datum van ophalen en een paar weken vrij
In overleg met de fokker hebben we besloten het ophalen van Guus een beetje uit te stellen. Met tien weken komt hij bij ons wonen: op 15 december, om precies te zijn. Ik heb hiervoor een dag vrij genomen en mijn moeder gaat gezellig mee, omdat Jeroen moet werken en de kindjes op school zijn.
Ik heb er zó veel zin in! We kozen bewust voor 15 december, omdat ik die week vooral thuis kan werken en de twee weken daarna vrij ben. Zo hebben we alle tijd om Guus rustig te laten wennen en met hem aan de slag te gaan. Dat vonden we heel belangrijk. Omdat dit een van de weinige momenten in het jaar is dat we echt twee volledige weken achter elkaar vrij zijn, was dit het perfecte moment om hem in huis te nemen.
Informatie opzoeken, ons inlezen
Zoals ik eerder aangaf heb ik gekozen om een boek voorafgaand aan zijn komst te lezen. Ik koos voor het volgende boek: 'Puppy's voor dummies' een boek dat ik scoorde in de kringloop.
Puppy cursus?
Eerst was ik er van overtuigd: wij gaan met Guus op puppycursus maar toen ging ik me inlezen en ervaringen opvragen bij andere. Sowieso kom je niet zomaar tussen een groep en de groepen die nu nog pups toelaten hebben echt hele ongunstige tijden. Zaterdagmiddag, midden op de dag. Dan ben je gelijk je hele zaterdag kwijt en dat terwijl Jeppe ook al zwemles heeft van opa op zondag. Dan zouden we ons hele weekend gebonden zijn aan verplichtingen. Daarnaast sprak ik honden eigenaren waarbij de meeste het niet nodig vonden. Vele startte net als wij met de meeste hond met een cursus maar echt enthousiast waren ze er niet over. Ze willen je vooral leren waar zij in geloven en alles naar hun hand zetten. Gezien we beide een hondje hebben gehad thuis hebben we daarom vanwege een combinatie van beschikbare plekken en tijden en ervaring besloten voor nu niet voor een puppy cursus te gaan. We willen hem zelf opvoeden en daarin consequent zijn en de tips meenemen die wij ons passen. Best spannend maar ik geloof wel dat we dat echt kunnen!
Nog een volle week en dan is het zover, dan komt Guus bij ons wonen. We hebben er enorm veel zin in en kijken uit naar zijn komst. Met 5 december is hij al verwend en had ook sinterklaas wat cadeautjes voor hem meegegeven!
Reactie plaatsen
Reacties