10 dingen die je niet gaat missen uit de kraamtijd!

Ondanks dat ik me enorm gezegend voel als Nederlander dat het hier zo goed geregeld is en dat wij als land kraamzorg kunnen aanbieden mogen we het ook wel eens hebben over de zaken die je NIET gaat missen na de kraamweek. Niet alles hoeft altijd positief te zijn toch? Af en toe klagen is ook wel eens lekker. Hierbij dus een lijstje van de 10 zaken die ik niet ga missen van de kraamweek!

1. Het opstarten van de borstvoeding : Bij Jeppe heb ik zo'n 8 weken borstvoeding gegeven en bij Fien is het helaas niet gelukt. Maar heb ik het nog wel 2 dagen geprobeerd (kolven, aanleggen) maar door mijn eigen gezondheid en het niet op gang komen ben ik er eigenlijk vrij snel mee gestopt. De eerste dagen, is het echt even bikkelen. Het aanleggen doet gewoon zeer, je baarmoeder trekt samen, je tepels moeten wennen (eelt krijgen) van het zuigen van de kleine, je moet je tepel goed aanbieden en de kleine goed laten aanhappen waardoor je behoorlijk in je borsten knijpen en eraan trekt. Het is gewoon behoorlijk pittig, want je borsten moeten de productie op gang komen (vraag en aanbod) en je kleine moet het drinken echt nog leren. Na een week of 2,5 ging dit goed (bij Jeppe) maar je hebt hier echt even geduld en vooral doorzettingsvermogen voor nodig. Ik vond het geven van borstvoeding echt iets heel moois maar ook zeer intensief vooral de opstartweek. Het is niet vanzelfsprekend dat het lukt zo zie je maar dat het bij Fien niet wilde lukken. Ik ben dus blij dat ik het bij Jeppe wel 8 weken heb kunnen aanbieden maar die eerste weken ga ik niet missen!  
2. Aambeien : Dit kan je al krijgen tijdens je zwangerschap maar door het persen tijdens de bevalling kan dit erger worden. Dit was bij mij twee keer heb geval. Gelukkig is dit goed te verhelpen (ik gebruikte een combinatie van tabletten en zalf van Curanol). De eerste bevalling was het echter wat erger dan de tweede keer, hierdoor was ik best wel bang om voor de eerste keer na de bevalling weer een grote boodschap te doen. Uiteindelijk viel dit gelukkig enorm mee, ik ben er gewoon echt rustig voor gaan zitten en het bleek in mijn hoofd erger te zijn dan de werkelijkheid. Door het gebruik van de tabletten en zalf waren de aambeien na 2 weken al voor het grootste gedeelte weg maar dan neemt niet weg dat ze de eerste week behoorlijk zeer kunnen doen en kunnen jeuken/branden. Daarnaast ook enorm vervelend als de kraamhulp je controles doet (temperatuur opnemen rectaal). Verder heeft mijn eerste kraamhulp (bij de eerste bevalling) ijs om de pijn te verzachten gecrusht en dit in een gaasje gedaan, dit deed ze tussen mijn billen om de zwelling te laten afnemen. Klinkt misschien raar maar dit gaf echt verlichting en is echt een aanrader, evenals een zakje appelstroop in de vriezer leggen. Appelstroop bevriest niet en blijft 'buigzaam' door dit in een hydrofiele washandje te doen kan je de onderkant en achterkant ook verkoelen (tegen zwellingen). 
3. Hechtingen (na een natuurlijke bevalling) : Dit vond ik denk ik nog het aller ergste van de eerste kraamweek (eerste bevalling). Ik had maar 3 kleine hechtingen maar het leek wel of de hele onderkant 'kapot' was. Door de snelle bevalling was ik ook enorm beurs en was alles gezwollen van onder en als klap op de vuurpijl had ik ook nog eens een gekneusd stuitje waardoor ik amper rechtop kon zitten in mijn bed. 1 hechting zat daarnaast zo strak dat dit enorm 'trok'. Gelukkig klapte deze zelf open tijdens het douche, anders had ik deze echt laten verwijderen door de verloskundige. Maar de andere twee hebben we nog wel een goeie week bezig gehouden. Mijn tip: ga bloot liggen met de onderkant. Een onderlegger in je bed, alles uit, een zakje appelstroop in een hydrofiel washandje erop en luchten maar.. Hier ben ik na een paar dagen mee begonnen op advies van de 3e kraamhulp en dit gaf verplichting. Dat trekkende gevoel ga ik echter nooit meer vergeten, zelfs een half jaar na mijn bevalling als ik ongesteld was voelde ik dit trekkende gevoel nog wel eens (alsof de littekens reageerde). Wat was ik dus blij toen ik hoorde na de geboorte van Fien dat ik niet gehecht hoefde te worden en ik alleen wat 'haarscheurtjes' had. Ik was hierdoor direct weer op de been en veel mobieler dan de vorige keer (toen lag ik 4 dagen in bed). 
4. Nachtzweten : hormonen.. je lijf zit er helemaal vol mee en deze moeten er uit. Bij mij kwamen deze er uit door middel van enorm nachtzweten in de eerste 1,5 week na mijn bevalling. Voor de eerste 5 dagen werd ik geregeld volledig nat wakker in mijn bed (als ik al sliep). Ik kan je niet zeggen wat er tegen helpt, ik trok gewoon elke dag een nieuwe pyjama/huispak aan en het bed werd dagelijks verschoond door de kraamhulp. Dit is iets waar je gewoon even doorheen moet, maar wat je niet gaat missen als het voorbij is. 
5. De eerste nachten slapen met je baby (vele nachtvoedingen en aanhankelijke baby) : De eerste nachten is het echt zoeken met je baby, deze heeft nog geen dag en nachtritme en wil om de 2/3 uur voeding. Je wordt de eerste nachten dus echt geleefd.. van temperaturen, naar verschonen, flesjes klaar maken of aan de borst leggen, kruiken maken.. Dit is even wennen, maar ik vond dit op zich nog wel te doen, je stelt je hier namelijk op in en het voelde alsof mijn lichaam genoegen nam met minder slaap. Daarnaast haal je ook wat slaap in overdags door te rusten en te slapen. Wat ik een stuk vervelender vond is de aanhankelijkheid van je baby. Jeppe wilde bijvoorbeeld 5 dagen lang alleen maar op onze borst slapen, iets anders accepteerde hij niet. Jeroen en ik wisselde dus af maar omdat ik borstvoeding gaf was ik eigenlijk ook de hele nacht wakker en met Jeppe bezig. Toen ik op een gegeven moment enorme stuwing had, last had van nachtzweten en Jeppe bovenop mijn borsten had liggen werd het me één nacht even teveel. Heel eerlijk wilde ik Jeppe van me af gooien op de grond, ik heb Jeroen toen wakker gemaakt en gezegd dat hij de kleine moest pakken omdat het anders fout ging. Hierna heb ik hier gelukkig geen last meer van gehad. Uiteindelijk hebben we Jeppe in zijn eigen bedje gekregen (bij ons op de kamer) door eerst het matrasje tussen ons in, in bed te leggen en hem daarop te laten slapen. Op die manier kon hij wennen aan zijn eigen matras. Uiteindelijk lag hij in zijn eigen bedje tegen mijn kant aan, zo kon ik zijn handje vasthouden en zijn hoofdje strelen wanneer hij huilde zodat hij wist dat ik in de buurt was. Met Fien is het nu ook weer zoeken naar de juiste manier. Die is namelijk heel druk met haar armpjes (heen bewegelijk) waardoor ze de deken van dit afgooit en het koud krijgt, daarnaast heb zij enorm veel last van krampjes (Jeppe heeft dit nooit gehad). We zijn nu bezig met een slaapzak, inbakerdoek, kruik en beginnen steeds beter te begrijpen wat ze wil. Afgelopen 2 nachten heeft ze volledig in haar eigen bedje geslapen (tegen mijn bed kant aan).  
6. Het opmeten van je temperatuur : Als kraamvrouw wordt je in de kraamweek ook goed in de gaten gehouden door de kraamhulp. Dit betekend dat je 'onderkant en achterkant' regelmatig gecontroleerd wordt, evenals je bloeddruk, hartslag en temperatuur. Dit doen ze op je bed dus dan leg je een onderlegger neer, moet alles uit en wordt je gecontroleerd. Vooral dat temperaturen met aambeien vond ik geen pretje en was ik op een gegeven moment helemaal zat (meerdere keren per dag). Dus toen dit niet meer hoefde na de kraamweek hing ik ook de vlag uit! 
7. Het bloedverlies (en stolsels) : zaken vol met verband gaan er doorheen in de eerste week. Elke toiletbeurt kan je, jezelf wel verschonen en dan kan je ook nog eens last hebben van stolsels die je verliest. Hier wordt je gewoon even naar van als je die verliest (licht in het hoofd). Daarnaast merk je dat op het moment dat je meer gaan doen (lopen, staan, beter ter been bent) je ineens weer meer kan gaan vloeien. Dit is dan vaak op momenten dat het net even niet lekker uitkomt, denk aan in de supermarkt of als je voor de eerste keer weer de deur uit bent. Dit houdt wel wat langer aan dan alleen de kraamweek, maar na een volle week wordt het wel minder en kan je het af met alleen een kraamverband. De meeste vrouwen zijn dan van de inleggers af! 
8. De bedverhogers : vanaf week 37 dien je thuis bedverhogers onder het bed te hebben. Nou is onze boxspring al redelijk hoog maar met de bedverhogers eronder is het helemaal hoog voor zo'n kleintje als ik. Ik heb dan ook vanaf week 37 een krukje naast mijn bed staan om er überhaupt in te komen. Nou is dat nog niet het ergste, dat vond ik namelijk als ik in bed lag. Ik had telkens het gevoel dat ik uit bed zou vallen (dat hele eind naar beneden). Maar ook als ik heel nodig naar de WC moest dan kon ik niet even snel uit bed springen, want ik moest mezelf naar beneden laten glijden of via het krukje eraf. Zwanger ging dit nog wel maar toen de kleine geboren was en deze naast mij in bed sliep was ik zelfs bang dat ik met kleine en al uit bed zou vallen. Ik was dan ook enorm blij toen ik overleg met de kraamhulp de laatste dagen de bedverhogers er al onderuit mochten. Dat liet ik me geen 2 keer zeggen, die avond werden ze verwijderd en de volgende dag stond Medipoint voor de deur om ze op te halen, weg ermee!
9. Stuwing : als je, je afvraagt hoe Pamela Anderson zich voelt met zulke grote borsten dan ervaar je dit als je bevallen bent. Na zo'n 3 a 5 dagen komt de ergste stuwing opzetten. Je borsten lijken werkelijk tot aan je kin te komen (en die van mij zijn al niet zo klein maar het kan dus nog groter). Heel eerlijk leken het wel betonblokken! Bij de eerste kon ik ze afkolven en Jeppe aanleggen , bij Fien was ik al gestopt met borstvoeding toen de ergste stuwing kwam opzetten. Dit betekende: inbinden en niet aankomen. BH dag en nacht aan ook onder de douche. Verder kreeg ik als advies : koolbladeren knevelen en in je BH stoppen (WAT EEN VERADEMING echt onthoud deze tip). Het leek wel of ik de koolbladeren kookte in mijn BH zo warm werden deze bladeren. En als je partner denk ook leuk, zulke grote borsten .. nou maak je maar niet gek. Jeroen mocht er nog niet naar kijken dan deden ze al pijn, laat staan aanraken! Kan je eindelijk weer op je buik slapen krijg je dit... nou ga maar weer op je rug liggen want 3 dagen lang kan je er niets aan hebben dus ook niet op liggen! Maar het komt goed, na een week had ik ineens mijn eigen zachte (kleinere) borsten weer terug. Ik weet  het nu zeker, geen siliconen voor mij! 
10. Plassen : Als je vaginaal bevalt dan hou je daar wel wat schade aan over als zijn het maar wat haarscheurtjes (die hoeven niet gehecht te worden en zijn vergelijkbaar met een schaafwond). Urine is echter best sterk geconcentreerd en brand daarom als een gek als dit er langs komt. Het is echt even je tanden op elkaar zetten, want het lijkt echt of de brand erin staat. Waar ik ook was ik heb de eerste kraamweek (eerste bevalling) altijd een flesje water bij me gedragen en vulde deze aan met wat lauw/warm water. Ik liet het water uit het flesje eerst lopen langs mijn vagina en begon dan pas te plassen. Zo werd de urine vermengt het het water en had ik er veel minder last van. Plassen zonder water was echt een hel. Je hebt er tegenwoordig zelfs speciale flessen voor (soort bidon) maar ik kon me goed behelpen met een waterflesje met spuitdop erop. Na een week wordt dit gelukkig minder en trekt het langzaam weg. Je vagina hersteld zichzelf namelijk behoorlijk snel! 

Wat ik verder na die week ook wel weer enorm kon waarderen was het feit dat je, je eigen huis en ritme/structuur/vrijheid weer 'terug' krijgt. Je wordt in de eerste week echt geleefd. De kraamhulp staat al vroeg op de stoep dus blijven liggen zit er niet echt in. Daarnaast voel je, je toch een beetje bezwaard om in je eigen huis je eigen ding te doen (dit had ik vooral). Ik ben sowieso een bezige bij dus ik vond het moeilijk om op mijn 'gat' te gaan zitten en door te geven wat ik op brood wilde of wilde drinken. Nou was ik deze keer ook snel op de been omdat ik geen hechtingen of verdere klachten had en dus goed kon bewegen/lopen/opstaan. Maar door de kraamhulp alles te laten doen voelde het toch een beetje alsof ik 'lui' was. Na de kraamtijd was het dan ook prima dat de kraamhulp afsloot en dat we het daarna zelf mochten doen. Waar ik bij Jeppe heel zenuwachtig was had ik deze keer veel meer zelfvertrouwen dat het allemaal wel goed zou komen. 

Momenteel is onze kraamhulp alweer een weekje geleden voor het laatste geweest. We kijken terug op een mooie kraamtijd en danken haar voor alle goede zorgen, maar de afgelopen week met ons eigen gezin was toch ook wel weer heel lekker!