Pijnlijke vingers? Het carpale tunnelsyndroom

Ineens.. minder kracht in mijn rechterkant, tintelingen in de nacht en een dood gevoel ik bepaalde vingers.. wat is dit nou weer?

De eerste zwangerschap begon het toen ik nog zwanger was, ik denk toen ik halverwege was. Ik merkte dat ik 's nachts steeds vaker een 'slapende' hand had maar dat dit ook steeds vaker over de dag voorkwam. Het leek wel of ik ook wat minder kracht had in mijn hand, tillen ging met niet meer zo goed af en ik liet geregeld iets uit mijn hand vallen. 

Eerst dacht ik dat ik mijn hand misschien over belast had, maar op een gegeven moment ben ik toch ook vriend google gaan zoeken naar deze klachten en of deze wellicht in verband konden staan met mijn zwangerschap oftewel een zwangerschapskwaal. En zo kwam ik al snel op de term : carpale tunnelsyndroom

Hiervoor had ik hier echt nog nooit van gehoord maar gaande weg ik verder las in allerlei artikelen begon ik steeds meer van mijn eigen klachten te erkennen, maar laten we bij het begin beginnen.. 

Wat is het carpale tunnelsyndroom?

Thuisarts.nl geeft de volgende omschrijving die ik heel duidelijk vind: 'Aan de binnenzijde van de pols zit een tunnel waar een zenuw en pezen door lopen: de carpale tunnel. Is deze tunnel te nauw, dan raakt een handzenuw in de knel. Dit kan pijn, tintelingen en/of een doof gevoel in uw duim, vingers en handpalm geven. U kunt minder kracht hebben in de hand. Dit heet het carpaletunnelsyndroom.' De afbeelding hierboven geeft weer elke gebieden klachten geven. Ikzelf heb eigenlijk weinig last van de duim maar voornamelijk van de drie middelste vingers. Deze zijn bijna de hele dag aan het tintelen en voelen 'doof' aan. Verder worden de klachten in de nacht bij mij vooral vervelend, dan neemt het tintelen nog meer toe en 'slaapt' je hand constant.

Wat heeft dit voor een link met zwanger zijn?

Omdat je tijdens je zwangerschap (en daarna) extra vocht vast houdt kan het zijn dat deze beknelling wordt veroorzaakt door het extra vocht vasthoud of last hebt van een vochtophoping. Dat is de reden dat deze klacht vaak gekoppeld wordt aan een zwangerschap (hormonaal) indien van toepassing. 

Eerste zwangerschap

Zoals eerder aangegeven had ik tijden de eerste zwangerschap al toen ik nog zwanger was last van deze klachten. Ik heb dit op een gegeven moment besproken met mijn verloskundige en deze gaf aan dat dit inderdaad het capale tunnelsydroom was. Ik kreeg als advies om een 'pols brace' te dragen om de pijnlijke pols. Deze heb ik dan ook een hele lange tijd gedragen, niet echt leuk om te zien zo'n zwarte band om je pols maar het hielp me wel echt. Ik droeg deze band (van Hansaplast) voornamelijk overdags omdat ik het in de nacht echt vervelend vond om een band om mijn pols te hebben. Verder probeerde ik de hand minder te gebruiken en rust te gunnen. Ik merkte namelijk dat tillen me steeds minder goed af ging en wilde mijn pols 'sparen' voor als de kleine geboren was. Dat zou toch wat zijn als ik de kleine man niet eens zou kunnen optillen. Na de bevalling waren de klachten helaas niet direct verdwenen ze werden zelfs een tijdje nog erger. Ik kon dus inderdaad een periode moeilijk de maxi-cosi optillen en ook het vast houden van de fles was vervelend. Bij de laatste controle bij de verloskundige heb ik er nog met hen over gesproken, zij adviseerde me om minimaal een half jaar te wachten of de klachten zouden verdwijnen, dit omdat je ook echt wel een aantal maanden nodig hebt om te 'ontzwangeren'. Uiteindelijk bleven de klachten wel tot een half jaar aanwezig. Net toen ik dacht ik moet er toch eens mee naar de dokter waren de klachten de week daarna weg. 

Tweede zwangerschap 

Wat was ik blij tijdens mijn tweede zwangerschap dat de klachten niet terug kwamen. Ik kon de gehele zwangerschap alles met mijn hand/pols en heb nergens last van gehad. Ik ging er dan ook vanuit dat ik deze keer de klachten niet zou krijgen. Helaas bleek dit stilte voor de storm. Want deze keer kwamen de klachten pas na de bevalling en ik mijn beleving nog erger dan de vorige keer. Het kost me momenteel moeite om in de nacht de fles van Fien vast te houden en ook zaken als een knoopje dicht drukken of kleertjes aandoen doet zeer. Ik laat nog meer dingen uit mijn hand vallen dan voorheen en heb de gehele dag een mega dof gevoel in mijn 3 vingers. Eerst dacht ik nog zou dit komen door de medicijnen die ik slik voor de hoge bloeddruk maar na dit nagevraagd te hebben aan de huisarts bleek dit toch weer echt het carpaletunnelsyndroom. De huisarts vertelde me dat dit ook pas na een zwangerschap door hormonen kan ontstaan. Helaas.. was ik dus weer opnieuw de sjaak. 

Wat is er tegen te doen? 

De huisarts vertelde me wel dat er een grote kans was dat ik ditmaal uiteindelijk geopereerd zou moeten worden, echter werd dit de eerste keer ook al aangegeven door de verloskundige en trokken de klachten toen uiteindelijk na een half jaar weg. Wel ging ik uiteraard op internet op zoek naar mogelijke behandelingen. Ik wil zelfs sowieso opnieuw een half jaar wachten voor ik eventueel andere stappen overweeg of de klachten moeten wel zodanig verslechteren.

Opties:

• De meest gegeven behandeling is : rust, 9 van de 10 keer verdwijnen de klachten door de pols voldoende rust te geven. Ondersteuning hierin kan bijvoorbeeld een brace zijn zoals ik draag. Verder lees je ook dat het dragen van een spalk in de nacht nog meer verlichting kan geven. Deze zorgt er natuurlijk voor dat je de pols niet meer kan buigen waardoor hij nog meer rust krijgt. 
• Mijn huisarts gaf aan dat indien de klachten erger zouden worden ik een afspraak moest maken voor een injectie  met ontstekingsremmer (corticosteroïd). Hierdoor worden de klachten minder en in sommige gevallen verdwijnen ze helemaal. 
• Mocht dit allemaal niet helpen dan is de uiteindelijke optie is een operatie. Meestal vindt de operatie plaats op de polikliniek, waarbij alleen de pols of handpalm wordt verdoofd (lokale verdoving, okselprik) maar er kan ook gebruik gemaakt worden van een algehele narcose.

Wat doen ze precies tijdens een operatie?

Je krijgt een strakke band om de arm die tijdens de operatie opgeblazen blijft. Dit voelt strak aan. Tijdens de operatie wordt het dak van de carpale tunnel, dat gevormd wordt door een stevige band, doorgesneden. Het doel is de tunnel te vergroten en de druk op de zenuwen te verminderen. De operatie duurt ongeveer een kwartier. Aan het eind van de operatie wordt de hand verbonden met een drukverband.

Het herstel? Hier moet je aan denken: 

- één week drukverband (mag niet nat worden)

- Advies is om de hand omhoog te houden

- Twee weken geen auto rijden

- Twee weken alleen hele lichte belasten; 

- Zes weken geen zware belastingen van de hand/pols; 

Kortom weer een van die heerlijke kwaaltjes die je kan oplopen tijdens de zwangerschap, eentje die ik erg vervelend vind/vond. Ik ga 'duimen' (lees: om in de hand termen te blijven) dat ik er opnieuw na een half jaar weer vanaf ben en geen operatie nodig heb!