Auschwitz
Een aantal jaar geleden ben ik er geweest, een van de verschrikkelijkste plekken op aarde. Daar waar je bij elke stap de dood voelt, de plek die nooit meer normaal zal zijn en zou mogen zijn.
Mijn mening? Iedereen moet hier eens geweest zijn, iedereen moet dit een keer ervaren. Dat dit nooit maar dan ook nooit meer mag gebeuren. Ik vind dat dit een onderdeel moet zijn van je opvoeding om je kinderen hier een keer mee naartoe te nemen. Ikzelf ging met mijn zusje en vader, het was een verjaardagstrip voor mijn vader omdat hij hier echt graag een keertje naartoe wilde gaan maar deze mening deelde mijn zusje en ik. We wilde het eens van binnenuit zien, met onze eigen ogen... en het maakte indruk alle delen van Auschwitz en het maakte ons stil.. liet ons nadenken. Hoe dan, hoe dan? Die woorden bleven maar naar boven komen in elke ruimte die we inliepen.
En toen we de echte moordfabriek (het grootste gedeelte) inliepen.. kon je jezelf nog niet voorstellen wat hier gebeurd was, dat het gewoon echt gebeurd was. De ophouden rails, het eindstation voor velen. We trokken er een volledige dag voor uit van 's morgens vroeg tot 's avonds, om alles te zien, alle informatie te beluisteren en lezen, alles te bekijken... de bergen met haar, de bergen met pannen, de bergen met brillen, koffers.. en de bergen met gif.
Mijn adem stokte toen we in de gaskamer stonden, met het huis van de commandant op enkele meters afstand, waar hij met zijn vrouw en kinderen woonde. De nagels op de wand tot aan het plafon en direct na de opening de kachels met karren ervoor. Toen ik naar boven keek, in het gat waar het gif naar binnen werd gegooid voelde ik, ik moet hier weg.. de dood komt te dichtbij. En god zij dank had ik deze keuze, de keuze om te ruimte levend te verlaten wanneer ik dat wilde... helaas hadden vele ander deze keuze niet.
Vier het leven, de vrijheid
Vier vandaag de vrijheid, viel dat jij kan doen en laten wat je wilt, dat je (eventueel) kinderen of familie veilig zijn, dat je, je mening mag geven over alles en dat je open en eerlijk over je afkomst, geloof of wat voor jou belangrijk is kunt spreken.. want zo vanzelfsprekend was dit allemaal niet nog niet zo lang geleden. Herdenk maar vier... het (vrije) leven!
Reactie plaatsen
Reacties