Onze Jeppe, ondertussen is hij gewoon al twee jaar geworden (oktober 2022). Waar blijft de tijd? En nu de corona weer voorbij is... betekend dat ook dat die heerlijke kinderverjaardagen weer terug van weggeweest zijn.
En heel eerlijk? het is niet mijn favoriete bezigheid, die kinderverjaardag.. het is super leuk om stil te staan bij de geboortedatum van je kleine en deze mijlpaal te vieren maar de praktijk.. vind ik heftig echt heftig. Zoveel kinderen bij elkaar, zoveel herrie, overal inpakpapier, alles plakt van de snoep en limonade en je huis lijkt meer op de plaatselijke kroeg dan op een woonkamer.
Maargoed, maar ik het mezelf makkelijk? Nee natuurlijk niet. Ik ben dan ook weer zo gastvrij om er altijd eten bij te doen dus we staan ook nog eens voor een heel gezelschap te koken en te bedienen. Maar ergens vind ik dat ook gewoon gezellig, mensen die bij ons eten. Daarnaast wil ik dat alles in een thema versierd is, moeten er leuke uitdeelcadeautjes zijn, wil ik zelfgebakken cake of taart, wil ik 100 verschillende hapjes...
Ik wil ik wil ik wil.. en ondertussen zie ik door de bomen het bos niet meer.
de eerste verjaardag van Jeppe was corona nog wel redelijk in het land dus besloten we familie en vrienden op aparte dagen uit te nodigen, dit betekende 2 dagen in totale chaos, plus Jeppe was een week lang over stuur van alle indrukken.
Nu hij twee werd besloot ik alles op één hoop te doen en er één dag van te maken. Nou we hadden geluk dat het redelijk mooi weer was en der een aantal niet konden komen want het huis was bom en bom vol. Ik heb dan ook geen minuut gezeten en eigenlijk met helemaal niemand fatsoenlijk gesproken. Daarnaast heb je altijd kindjes die lekker helemaal los komen (is ook leuk) op een kinderverjaardag omdat er net wat meer mag als thuis.. Er vliegt zoveel speelgoed door het huis en ook speelgoed wat je al in geen eeuwen meer gezien hebt (lees: van helemaal onderin de mand) komt ineens weer om het hoekje kijken. Een slagveld is er niets bij.. en dan weet je ineens : wij hebben echt veel speelgoed voor de kids.
één ding moet me dan wel van het hart in het negatieve gebral, Jeppe heeft wel enorm genoten van alle aandacht en hij is zo mega verwend met prachtige cadeautjes.
Maar het grootste cadeau voor mij was toch wel echt dat de laatste 'bezoeker' vertrok en ik mijn huis van binnenspeeltuin en café weer kon ombouwen naar een rustige plek zonder chips, snoep, nootjes, wijnglazen, bierflesjes en noem het maar op.
En de mooiste gedachte moet nog komen want : we zijn hier nog lang niet vanaf en ons vrolijke vriendinnetje komt er nu ook nog eens bij vanaf maart volgend jaar. Op en top genieten voor papa en mama! Maar die brede glimlach van je kleine vriend of vriendin maakt het toch weer allemaal goed en ook de volgende jaar maken we er weer een veel te groot en overdreven feest van, dat hebben we gewoon voor jullie over, al moeten we wel even een week bijkomen ;)!
Reactie plaatsen
Reacties